Historia i dziedzictwo
Sianokosy
Poza łowieniem ryb mieszkańcy wsi z nad Narwi trudnili się rolnictwem. Zwierzęta wypasano na nadrzecznych łąkach. Zimą karmiono sianem.
Sianokosy odbywały się raz lub dwa razy do roku. Przystępowała do nich cała wieś pomagając sobie nawzajem. Prace zaczynano rankiem. Na podmokłym terenie często pracowano w wodzie.
Wyznaczony palikami teren koszono ręcznie. Trawę zabierano z łąk wozami. Jeśli nie można było dostać się lądem, to łodziami pychówkami. Pozostałe siano układano na platformach. Zimą zabierano je saniami po skutej lodem rzece.
Sianokosy odbywały się raz lub dwa razy do roku. Przystępowała do nich cała wieś pomagając sobie nawzajem. Prace zaczynano rankiem. Na podmokłym terenie często pracowano w wodzie.
Wyznaczony palikami teren koszono ręcznie. Trawę zabierano z łąk wozami. Jeśli nie można było dostać się lądem, to łodziami pychówkami. Pozostałe siano układano na platformach. Zimą zabierano je saniami po skutej lodem rzece.
Połów ryb
W miejscowościach położonych nad Narwią ryby stanowiły główne źródło pokarmu. Ich połów i sprzedaż pozwalał na dodatkowy zarobek.
Najprostszym sposobem było łapanie ryb rękami. Łowiono je również przy pomocy tradycyjnych sieci czy narzędzi pułapkowych wykonanych z wikliny. Zimą ryby głuszono uderzając w lód drewnianymi młotami lub drągami.
Do połowu i transportu używano czółen i łodzi. Czółna były wyciosane z pni drzew. Łodzie z płaskim dnem i niskimi krawędziami ścian bocznych to pychówki. Do dziś spotykamy je na Narwi. Do pływania wykorzystuje się długie tyczki lub wiosła.
Na terenie Narwiańskiego Parku Narodowego można wędkować na zasadach określonych w regulaminie.
Najprostszym sposobem było łapanie ryb rękami. Łowiono je również przy pomocy tradycyjnych sieci czy narzędzi pułapkowych wykonanych z wikliny. Zimą ryby głuszono uderzając w lód drewnianymi młotami lub drągami.
Do połowu i transportu używano czółen i łodzi. Czółna były wyciosane z pni drzew. Łodzie z płaskim dnem i niskimi krawędziami ścian bocznych to pychówki. Do dziś spotykamy je na Narwi. Do pływania wykorzystuje się długie tyczki lub wiosła.
Na terenie Narwiańskiego Parku Narodowego można wędkować na zasadach określonych w regulaminie.
Zerwany Most
Wybudowany na początku XX w. drewniany most był częścią ważnej trasy handlowej łączącej Jeżewo Stare z Białymstokiem. Przeprawa łączyła brzegi Narwi w Kurowie i Kruszewie. Budowa trwała bardzo długo ze względu na trudno dostępny bagienny teren.
Według legendy most został przeklęty. Pierwszą przeprawę po 11 latach zniszczono w czasie I wojny światowej. Odbudowano ją w 1928 roku, ale nowy most nie był zbyt stabilny. Przy większym obciążeniu chwiał się na boki. W 1939 roku ponownie uległ zniszczeniu. Po dwóch próbach i kolejnych wojnach, nikt nie planuje już odbudowy.
Obecnie przyczółki są doskonałymi punktami widokowymi, na które warto się wybrać podczas wiosennych rozlewisk.
Według legendy most został przeklęty. Pierwszą przeprawę po 11 latach zniszczono w czasie I wojny światowej. Odbudowano ją w 1928 roku, ale nowy most nie był zbyt stabilny. Przy większym obciążeniu chwiał się na boki. W 1939 roku ponownie uległ zniszczeniu. Po dwóch próbach i kolejnych wojnach, nikt nie planuje już odbudowy.
Obecnie przyczółki są doskonałymi punktami widokowymi, na które warto się wybrać podczas wiosennych rozlewisk.
Dwór w Kurowie
Nazwa Kurowo po raz pierwszy pojawiła się w 1425 roku. W XVI w. ziemie z tych terenów należały do Radziwiłłów. Ostatnimi właścicielami byli Zakrzewscy.
Obecny, murowany dwór zbudowano pod koniec XIX wieku. W 1920 roku został on powiększony. Powstała piętrowa przybudówka wraz z tarasem na dachu oraz okrągłą wieżą.
W 1944 roku majątek Kurowo został upaństwowiony. Utworzono tu PGR. Po jego likwidacji ziemie rolne i budynki gospodarcze przejęła Agencja Rolna Skarbu Państwa.
W 1988 r. dwór wraz z otaczającym go parkiem został przejęty przez zarząd Narwiańskiego Parku Krajobrazowego. W 1996 Narwiański Park Krajobrazowy przekształcono w Narwiański Park Narodowy, a budynek stał się siedzibą Dyrekcji.
Obecny, murowany dwór zbudowano pod koniec XIX wieku. W 1920 roku został on powiększony. Powstała piętrowa przybudówka wraz z tarasem na dachu oraz okrągłą wieżą.
W 1944 roku majątek Kurowo został upaństwowiony. Utworzono tu PGR. Po jego likwidacji ziemie rolne i budynki gospodarcze przejęła Agencja Rolna Skarbu Państwa.
W 1988 r. dwór wraz z otaczającym go parkiem został przejęty przez zarząd Narwiańskiego Parku Krajobrazowego. W 1996 Narwiański Park Krajobrazowy przekształcono w Narwiański Park Narodowy, a budynek stał się siedzibą Dyrekcji.